Yasin AS
Targel Ütopyası Nedir?
Çalışma hayatına 1 Ocak 2007 yılında geçmiş, iyi niyetli
ancak ütopik bir proje olan ve devam ettirilemeyen KÖYMER’e dayanıyor. Zira
KÖYMER 2004-2006 yıllarını kapsayacak şekilde 3 yıllık bir proje idi. Aynı
şartlarda hayatiyet bulamayacağı ortaya çıkınca ütopik proje 2007 yılı ile
birlikte TARGEL (Tarımsal Yayımı Geliştirme Projesi) adıyla tekrar
projelendirildi. Bu projeye ütopik dememizin sebebi; bu genç insanların işe
başlaması değil bilakis daha fazla gencin işe alınması en büyük arzumuzdur.
Ancak bu gençlerin enerjilerinin boşa harcanması için bu projede her
türlü sinsi tedbir alınmış zira ilgili siyasi iradenin bu sinsi tedbire
karşı bir körlüğü de söz konusu. Çünkü bu proje 1950’lerde değil 2007’de
uygulanmış 1950’li yıllarda Türkiye Tarım toplumu ve nüfusun % 75-80’i kırsalda
yaşıyordu. Şu an bu oran tam tersi bir görüntü arz etmekte. Eski ismiyle Tarım
ve Köy İşleri Bakanlığı 90’lı yıllara kadar nahiye diye nitelendirilen yerlerde
(nispeten etrafında ki köylerden büyük ve ihtiyaçları için imkanları olan
köyler) alt yapı olarak lojman bürosu ve hizmet araçları olan tarımın bütün
dalları konusunda yeterli eğitim almış olan Ziraat Teknisyenleri, Veteriner
Sağlık Teknisyenleri ile Tarımsal Eğitim yayım, rehberlik ve danışmanlık hizmetini
genel olarak sunuyordu. Bu proje ıslah edilip devam edilse belki daha iyi
olurdu. Ancak Köy Grup Teknisyenliğinden bütün olanaklara rağmen vazgeçilmiştir.
Yerine ihtisaslaşmış mühendisler ile veteriner hekimler görevlendirilmek
suretiyle alt yapısı olmadan uygulanmaya çalışılan TARGEL’in başarıya ulaşması
mümkün değil. Şöyle ki; ihtisası tarla olan bir mühendis diğer konularda yayım
faaliyeti konusunda yeterli katkı sunamayabilir. Bu örnek her ihtisas için
aynen tekrarlanabilir.
Diğer bir garabet ise
bu gencecik arkadaşlara birden fazla köyün sorumluluğu hiçbir imkan tanınmadan
verilmesidir. Kamuoyuna soruyorum iki mühendis veya veteriner hekim düşünün
biri şehirde; lojman, yemekhane, kreş, servis, büro, hizmet aracı, çocukları için okul imkanı, sağlık
hizmetlerine yakın olması gibi her türlü
teknik ve sosyal imkanları sahip olsun, diğeri de aynı unvanda köyde
sayılanların hiçbirinin olmadığı şartlarda 5-10 köyden sorumlu olduğunu düşünün
A köyünden B köyüne hizmeti neyle ve nasıl götürsün? bunu sorgulayan yok.
1960-70’li yılların da öğrencilerinin okula verilmesi gibi eti senin kemiği
benim mantığı ile bu genç beyinler imkansızlıklar içinde köylerde heba
ediliyor. Başka bir sorun ise fakülte mezunu bu arkadaşlar bazı yerlerde muhtar
veya jandarmaya günlük imza vermek zorunda bırakılmak suretiyle şüpheli veya
suçlu muamelesi ile karşılaşmaları ise bu genç arkadaşlarımızın onurlarının kaale
alınmadığı bir görüntü söz konusudur. Bu çirkin görüntü 1960’lı yıllarda ki “insanlar
devlet için vardır” ceberut devlet algısı ile izah edilebilir.
Buradan başta Hükümet
ve Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığına seslenmek istiyoruz. Kesileceği kesin
olan dala bindirilmiş durumdasınız zira teşkilat yapınızda en küçük
birimimiz ilçe müdürlükleridir. Hal
böyle iken 4/ A’lı personeli TARGEL kapsamında hukuksuz bir şekilde köylerde
tutmaktasınız. Bu da sinsi bir yorumla yapılmış vaziyette. Hatadan dönmek
erdemdir. Hata da ısrarın ne olduğunu güzel milletimiz iyi bilir.