Bir proje düşünün 2010 Yılların Türkiye’sinde. Nüfusun %70-80 şehirlerde yaşıyorken siz boşalmış köylere fakülte mezunu gencecik insanları güya hizmet için gönderiyorsunuz. Güya diyorum zira geneli iş gücü olmayan emeklilerden oluşan köyler. Şehirlerde okumuş merkezi ısıtma sistemleri olan yerlerden, Kadın Mühendis ve Veteriner Hekimlerin erkek tuvaletlerini kullanmak zorunda kaldıkları yerlere. Bütün eserlerde müellif belli iken bunda Targelliler kendi imzası ile değil, Targelli olmayan meslektaşının imzasını istemekte. Aynı meslektaşlarının yükselme şansları varken Targelliler yerinde saydırılıyor. Mücadele etme ruhları öldürülüyor. Bu kadar mı basiretsizlik olur. Aynı zamanda hiçbir yaptırım yetkisi verilmemiş genç insanlar, adeta deli gömleği giydirilmiş vaziyette. Jandarma ve Muhtarlara zimmetlenmiş gibi.  Çünkü Türkiye’den ve yaşanılan zaman diliminden habersiz idarecilerin en büyük projeleri tarım ve köylerle ilgili bir proje olur. Ve başka bir meslek ile ilgili her türlü tasarrufta bulunabiliyor bu modern cahiller, zira hemen tamamının taşrada bir nefeslik emeği yoktur. Ancak bilmedikleri taşradaki köyler ile ilgili hülyaları vardır. Bu hülyaları içinde yaşanılan zaman ve imkanlara rağmen, “servet sahibi olması halinde bütün soğanların cücüğünü alıp ekmek arası yemeyi düşünen” insandan farklı mı? Hiçbir fark yok. ikisinde de bedenler takvimi yaşarken zihinler çizik CD misali hep aynı yerde çalıp duruyor. Kendi Bakanlığı ve çalışma alanı bakımından bu kadar cahilane bir projeyi, tükürdüğümüzü yalamayız mantıki ile devam ettirildiğinin örneği yoktur. Bu projenin insanı öncelemeyen yapısından dolayı yaşanılan elem ve ızdırab ile çiğnenen onurların ahı sorumluları bu dünyada olmazsa da ahrette yakalayıverecektir.  

Bu yazının tüm hakları GazeteKamu.com'a aittir. "www.gazetekamu.com" biçiminde bağlantı kurulabilir, açık kaynak gösterilmek kaydıyla içerik kullanılabilir.