MEB’de rotasyon bugüne kadar hep tartışma konusu oldu. Ak Parti öncesi dönemlerde de benzer rotasyonlar oldu. Sanıyorum şube müdürleri rotasyonu önceki hükümetler döneminde de yapılmıştı. Özellikle mevcut hükümet döneminde rotasyon tartışmaları zirve yaptı. Bu tartışmaların merkezinde ise okul müdürleri rotasyonu ile öğretmen rotasyonu vardı.

Okul idarecilerine dönük rotasyon tartışmalarının başladığı beş yıl öncesinde, bu tür bir rotasyona karşı ciddi bir direnç ve taraftar vardı. Özellikle okul müdürleri rotasyonunun yapılmasından bir yıl sonrasında, çoğu insanın kanaati değişmiş, rotasyon iyi ki olmuş görüşleri dillendirilmeye başlamıştı. Bugün artık bir müdürün 20-30 yıl aynı okulda görev yapması, düşünülemez, acayip ve anlamsız geliyor insanlara. Oysa daha dün bu insanların birçoğu müdür rotasyonuna karşı çıkıyorlardı.

Şimdilerde öğretmen rotasyonu gündemde olup, tartışılmaya başlanmıştır. Sendikalar, dernekler ve öğretmenlerin bir kısmı öğretmen rotasyonunu akıl almaz bir durum gibi göstermeye çalışıyor. Öğretmen rotasyonu gerçekleştikten sonra, aynen müdürlerde olduğu gibi, çalışanların büyük çoğunluğu iyi ki rotasyon olmuş diyecektir. Zira bir öğretmenin 20-25 yıl aynı okulda görev yapmasının eğitim-öğretim adına bilimsel hiçbir açıklaması olamaz.

Rotasyon, her şeyden önce eğitimin bir gereği olacağı için yapılmalıdır. Aynı mahalle, aynı sokak, aynı okul, aynı duvarlar ve sınıf, farkına varmadan öğretmenin dar düşünmesine neden oluyor. Farklı sosyal çevre, farklı ortam, farklı okul yönetimi ve farklı ekonomik yapı, öğretmenin daha analitik, daha geniş bir pencereden olaylara bakmasına neden olacaktır. Bu da öğretmenin her öğrenciyi daha kolay anlamasına neden olacaktır. Karşılaştırma, nedensellik ve sonuçlar daha iyi tahlil edilecektir.

Diğer boyutu ile okul yöneticilerinin tamamına rotasyon varken, öğretmene olmamış olması anlaşılır ve izah edilir bir durum değildir.

Rotasyon yönetmeliği hazırlanırken büyükşehir ve merkez ilçeler ile diğer ilçeler ayrı değerlendirilmeli. Büyükşehir merkez ilçeleri birinci, ikinci ve üçüncü dereceden ilçeler olarak tanımlanıp, rotasyon bu ilçeler arasında olmalı. Yoksa İstanbul örneğine bakarsak; Beşiktaş, Kadıköy, Şişli, Bakırköy gibi ilçeler de görev yapan öğretmenler kendi ilçeleri içerisinde, komşu bir okula gidecektir ki bu rotasyonun amacına hizmet etmez. Zira buradaki öğretmenler hizmet puanları en yüksek olan öğretmenler. Fakat ilçeler derecelendirilirse bu ilçelerde görev yapan öğretmenler komşu bir başka ilçeye gitmek zorunda kalacak ve o zaman rotasyon amacına ulaşacaktır. Bu öğretmenin aile düzenini de bozmaz.

Büyükşehir olmayan ve merkez ilçesi olmayan yerlerde ise, aynı ilçe içerisinde rotasyon olmalı. Mesleki teknik branşlar gibi branşlarda küçük ilçelerde alternatif okul olmayacaktır. Bu öğretmenlerin farklı ilçelere gönderilmesindense, rotasyondan muaf tutulması daha insani ve makul olacaktır. Ya da “50 km’lik alanda alternatif eğitim kurumu varsa rotasyona tabi olur” gibi düzenlemeler olmalıdır. Yoksa rotasyon çile ve işkenceye döner ki buna kimsenin hakkı olmasa gerekir. Süre olarak öğretmende rotasyon on yıl üzerinden olmalıdır.

Bu yazının tüm hakları GazeteKamu.com'a aittir. "www.gazetekamu.com" biçiminde bağlantı kurulabilir, açık kaynak gösterilmek kaydıyla içerik kullanılabilir.