Ömer Davut Asker
İş Kolu mu? Hizmet Kolu mu?
Kamu çalışanları tarafından bu iki kavram zaman zaman birbirleri ile karıştırılmaktadır.
10 Şubat 2014, Pazartesi
7 Kasım 2012 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6356 sayılı SENDİKALAR VE TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ KANUNU'nun 4. maddesinde işkolları tanımı yapılmıştır.
“İşkolları
MADDE 4 – (1) İşkolları bu Kanuna ekli (1) sayılı cetvelde gösterilmiştir.
(2) Bir işyerinde yürütülen asıl işe yardımcı işler de, asıl işin girdiği işkolundan sayılır.
(3) Bir işkoluna giren işler, işçi ve işveren konfederasyonlarının görüşü alınarak ve uluslararası normlar göz önünde bulundurularak Bakanlıkça çıkarılacak bir yönetmelikle belirlenir.” demektedir.
(1) SAYILI CETVEL
1 Avcılık, balıkçılık, tarım ve ormancılık
2 Gıda sanayi
3 Madencilik ve taş ocakları
4 Petrol, kimya, lastik, plastik ve ilaç
5 Dokuma, hazır giyim ve deri
6 Ağaç ve kâğıt
7 İletişim
8 Basın, yayın ve gazetecilik
9 Banka, finans ve sigorta
10 Ticaret, büro, eğitim ve güzel sanatlar
11 Çimento, toprak ve cam
12 Metal
13 İnşaat
14 Enerji
15 Taşımacılık
16 Gemi yapımı ve deniz taşımacılığı, ardiye ve antrepoculuk
17 Sağlık ve sosyal hizmetler
18 Konaklama ve eğlence işleri
19 Savunma ve güvenlik
20 Genel işler
Olarak tanımlanmaktadır.
12/7/2001 Sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 4688 sayılı KAMU GÖREVLİLER SENDİKALARI KANUNU'nun 5. maddesinde Hizmet Kolları” tanımı yapılmıştır.
“Hizmet Kolları
Madde 5 - Sendikaların kurulabilecekleri hizmet kolları aşağıda belirtilmiştir :
1. Büro, bankacılık ve sigortacılık hizmetleri.
2. Eğitim, öğretim ve bilim hizmetleri.
3. Sağlık ve sosyal hizmetler.
4. Yerel yönetim hizmetleri.
5. Basın, yayın ve iletişim hizmetleri.
6. Kültür ve sanat hizmetleri.
7. Bayındırlık, inşaat ve köy hizmetleri.
8. Ulaştırma hizmetleri.
9. Tarım ve ormancılık hizmetleri.
10. Enerji, sanayi ve madencilik hizmetleri.
11. Diyanet ve vakıf hizmetleri.”
Olarak tanımlanmaktadır.
Zaman zaman kamu çalışanları “Hizmet Kolları” ifadesini kullanması gerekirken, “İş Kolları” ifadesini kullanmaktadır. Bu şekildeki ifade yapılan işin niteliğine ters olmaktadır. Ayrıca kanun da belirtilen ifadeye de uygun değildir. Kamu çalışanları herhangi bir malın üretimini yapmamaktadir. Hizmet üreterek vatandaşa sunmaktadır. Kaldı ki her iki kanunda da tanımlar çok açık bir şekilde ifade edilmektedir.
“İşkolları
MADDE 4 – (1) İşkolları bu Kanuna ekli (1) sayılı cetvelde gösterilmiştir.
(2) Bir işyerinde yürütülen asıl işe yardımcı işler de, asıl işin girdiği işkolundan sayılır.
(3) Bir işkoluna giren işler, işçi ve işveren konfederasyonlarının görüşü alınarak ve uluslararası normlar göz önünde bulundurularak Bakanlıkça çıkarılacak bir yönetmelikle belirlenir.” demektedir.
(1) SAYILI CETVEL
1 Avcılık, balıkçılık, tarım ve ormancılık
2 Gıda sanayi
3 Madencilik ve taş ocakları
4 Petrol, kimya, lastik, plastik ve ilaç
5 Dokuma, hazır giyim ve deri
6 Ağaç ve kâğıt
7 İletişim
8 Basın, yayın ve gazetecilik
9 Banka, finans ve sigorta
10 Ticaret, büro, eğitim ve güzel sanatlar
11 Çimento, toprak ve cam
12 Metal
13 İnşaat
14 Enerji
15 Taşımacılık
16 Gemi yapımı ve deniz taşımacılığı, ardiye ve antrepoculuk
17 Sağlık ve sosyal hizmetler
18 Konaklama ve eğlence işleri
19 Savunma ve güvenlik
20 Genel işler
Olarak tanımlanmaktadır.
12/7/2001 Sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 4688 sayılı KAMU GÖREVLİLER SENDİKALARI KANUNU'nun 5. maddesinde Hizmet Kolları” tanımı yapılmıştır.
“Hizmet Kolları
Madde 5 - Sendikaların kurulabilecekleri hizmet kolları aşağıda belirtilmiştir :
1. Büro, bankacılık ve sigortacılık hizmetleri.
2. Eğitim, öğretim ve bilim hizmetleri.
3. Sağlık ve sosyal hizmetler.
4. Yerel yönetim hizmetleri.
5. Basın, yayın ve iletişim hizmetleri.
6. Kültür ve sanat hizmetleri.
7. Bayındırlık, inşaat ve köy hizmetleri.
8. Ulaştırma hizmetleri.
9. Tarım ve ormancılık hizmetleri.
10. Enerji, sanayi ve madencilik hizmetleri.
11. Diyanet ve vakıf hizmetleri.”
Olarak tanımlanmaktadır.
Zaman zaman kamu çalışanları “Hizmet Kolları” ifadesini kullanması gerekirken, “İş Kolları” ifadesini kullanmaktadır. Bu şekildeki ifade yapılan işin niteliğine ters olmaktadır. Ayrıca kanun da belirtilen ifadeye de uygun değildir. Kamu çalışanları herhangi bir malın üretimini yapmamaktadir. Hizmet üreterek vatandaşa sunmaktadır. Kaldı ki her iki kanunda da tanımlar çok açık bir şekilde ifade edilmektedir.