RachelCorrie

Benim adım RachelCorrie, yani vicdan!

Bugün 16 Mart. RachelCorrie’nin vefatının 10. yıldönümü.. İsminin karşılığı olarak “vicdan” sözcüğünün

kullanılması kaç kişiye kısmet olur ki…

Bundan tam 10 yıl önce, 2003 yılının 16 Mart’ına tekabül eden o günde, Amerika’dan Gazze şeridine gelip

yıkılmak üzere olan bir ailenin evinin önünde İsrail askerlerinin kullandığı bir buldozerin önüne Filistinlilerin

evleri yıkılmasın diye dikilip, üzerinden geçen dozerle hayatını kaybetti Rachel Corrie.

“Biliyorum, ‘Amerikalıyım’ demek bana utanç veriyor ama bana bu utancı yaşatanların ülkesinde utananların

da olduğunu göstermek istiyorum sizlere…” diyordu bir yazısında Rachel; utanmanın, vicdanın, merhametin

dininin ve milletinin olmadığını ispatlarcasına…

“Vicdanı rahatsız olduğu için…”

Şimdi bir düşünün; 23 yaşında bir genç kız, Amerika’dakirahat ve

konforlu hayatını bir kenara bırakıp, Gazze’de Filistinli bir ailenin evi ile

İsrailli bir askerin kullandığı dozerin arasına neden girmek ister ki?..

Yıllardır var olma savaşı veren bir halkla beraber, bombalar yağan

gökyüzünün aynı metrekaresinde neden bulunmak ister ki?..

Ansiklopediler bile yazılabilir bu sorunun cevabı nisbetinde… Ama tek

bir cümle ile cevap vereyim ben: “Vicdanırahatsız olduğu için…”

23 yaşında, kalbi barışla, umutla, hayalleriyle dolu olan, tüm hayatını

barış mücadelesiyle geçiren ve derdi kıtaları aşan Rachel yaşasaydı,

bugün 34 yaşında olacaktı. Belki de umutlarının ve hayallerinin hepsini

gerçekleştirebilecekti. Ama o, Filistinli ailenin başınısoktuğu o küçük ev

yıkılmasın diye hayatını yıkmayı göze alabilecek kadar koca yürekliydi.

Öldükten sonra kendisini hayırla yâd eden milyonlarca insan olduğunu görse ne düşünürdü acaba..?

RachelCorrie’nin vefat ettiği gün, 16 Mart günü, literatüre “Dünya Vicdan Günü” olarak geçti. Vicdan kelimesinin ete kemiğe bürünmüş hali olan bir insanın öldüğü günün bu sıfatla anılması ne kadar güzel değil

mi?..

İsminin karşılığı olarak “vicdan” sözcüğünün kullanılması kaç kişiye kısmet olur ki…

Rachel Filistin’e gitmeden önce de ülkesinde çeşitlisosyalsorumluluk faaliyetlerinin içindeydi. Üç yıl boyunca

gönüllü olarak ruhsal bozukluğu olan hastalara destek oldu. Daha sonraları Uluslararası Dayanışma

Hareketi’nde gönüllü çalışmaya başlayarak İsrail’in Filistin’de yaptığı zulmü, ancak oraya dönük kamuoyu

ilgisini canlı tutarak sağlayabileceğini düşünerek Filistin’e geldi.

Filistin’de yaşadığı günler boyunca annesine yazdığı mektupları, kendi günlüklerini, arkadaşlarına gönderdiği

e-mailleri derledikten sonra Amerikalı gazeteci Katharine Viner ve Amerikalı aktör Alan Rickman 2005

yılında onun anısına “My Name Is Rachel Corrie” (Benim Adım RachelCorrie) isminde bir kitap

yayınladılar. Aynı zamanda bu isimle oynanan bir tiyatro oyunu Türkçe’ye çevrildikten sonra uzun süre

Türkiye’de Setenay Yener tarafından sahnelendi. Benim Adım RachelCorrie tiyatro oyununun galasına 2011

yılında Rachel’ın annesiCindy Corrie ve babasıCraig Corrie de katıldı. Corrie ailesiİstanbul’a geldikleri o

hafta Gazze’ye insani yardım taşırken İsrail askerleri tarafından ateşe maruz kalan Mavi Marmara gemisini

de ziyaret ettiler.

Tüm bunlar yaşanırken Mardin’de bir baba Rachel’in bu hayat

hikâyesinden etkilenip yeni doğan kızına Rachel ismini verdi. Bir

de 12 Mayıs 2010’da Özgür Gazze Hareketi’ne bağlı bir geminin

ismine RachelCorrie denildi.

Gazze’de yıkılmasını engellemeye çalışırken öldüğü ev, bu olayın

üzerine bir süre yıkılmadı. Evin sahibi Nasrullah ailesi, “Rachel bu

evi korurken öldü” diye bir süre o evi terk edemediler. Ama

daha sonra aynısebepten ötürü boşaltmak zorunda kaldılar.

Bir insanla ölümü vesilesiyle bağ kurmak çok farklı bir durum...

İsrail’in geçtiğimiz yılsonuçlanan RachelCorrie davasında “üzgünüz” ifadesinin basitliğini bir kenara bırakıp,

milyonlarca insana ilham kaynağı olan, kilometrelerce uzağındaki zulüm altında yaşayan insanlar için de

dertlenebileceğini gösteren ve “Zulüm bizdense, ben bizden değilim.” diyebilecek kadar geniş yürekliRachel’ı

her yıl 16 Mart günü anıyor olmak o kadar büyük ki…

Hem bir düşünün; isminin karşılığı olarak “vicdan” sözcüğünün kullanılması kaç kişiye kısmet olur ki…

Hatice Sarı / Dünya Bizim