Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı’ndaki Tar-Gel projesi kapsamında çalışan 4B’li personellerde kadroya  alınmıştır. Tüm bakanlık (sağlık, adalet,maliye, milli Eğitim vs ) 4b’li personeller emsali olan 4A’lı personel ile aynı statüye alınmasına  rağmen Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığındaki  targel personeline bu durumun uygulanmaması haksızlığın ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu durum yargıya sendikalar aracılığı ile taşınmış olup yeni yılda Targel personeli 2014 te Danıştay’ın Köy mağduriyet davasının sonuçlanmasını dört gözle beklemektedir. Artık tüm gözler Danıştay’ın targel personelinin köy davası sonuçlanmasına çevrilmiş olup sonucun olumlu çıkacağı umudunu taşımaktadır. Targel çalışanları emsali olan il ve ilçe merkezinde kadrolarının verilmesini bu haksızlığın giderilmesini istiyor. Ayrıca personel bu durumun olumlu sonuçlanması halinde personelin il ve ilçe müdürlüklerinde daha verimli olabileceklerini  dile getirmekteler.  3 yıldır devam eden bu sorunun üzerine Danıştay’ın vereceği karar Tar-Gel personelinin yüreğine su serpecek gibi gözüküyor...

DANIŞTAY İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULUNA SUNULMAK ÜZERE

DANIŞTAY İKİNCİ DAİRE BAŞKANLIĞINA

                                                                                              ESAS NO : 2011/8081

YÜRÜTMENİN DURDURULMASININ REDDİ              

KARARINA İTİRAZ EDEN ( DAVACI )            : -----------------------

VEKİLİ                                                 : ---------------------------

DAVALI                                              : Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Eskişehir Yolu- Lodumlu ANKARA

T.TARİHİ                                             : 03.02.2012

KONU                                                 : Danıştay ikinci dairesinde görülmekte olan 2011/8081 esas sayılı davamızda verilmiş olan Yürütmenin Durdurulması isteminin reddine ilişkin 20.12.2011 tarihli kararın itirazen incelenerek kaldırılması talebinden ibarettir. 

                                                           AÇIKLAMALAR 

                657 Sayılı Devlet Memurları Kanunun 4-B maddesine göre sözleşmeli statüde çalışmakta iken 04.06.2011 tarihinde yayınlanan 632 sayılı KHK ‘nın tanıdığı haklardan faydalanarak 4-A statüsüne geçiş yapan üyelerimiz ve mensuplarımızın statülerinde mali haklar dışında hiçbir değişiklik olmaması üzerine haksızlıkların giderilmesi için dava açılmıştı. Danıştay ikinci dairesinde görülmekte olan bu davamızla ilgili 20.12.2011 tarihinde “ Yürütmenin Durdurulması isteminin Reddi” yönünde karar verilmiş olup sayın mahkemenin bu kararı isabetli değildir ve itirazen incelenerek kaldırılması gerekir.

            Sayın Mahkeme bu kararı alırken İYUK ‘ un 27 madddesi 2nci fıkrasındaki şartların gerçekleşmemiş olduğundan bahsetmiştir. Tam aksine İYUK 27. Maddenin 2. Fıkrasındaki bütün şartlar davamızda fazlasıyla mevcuttur. Yürütmenin durdurulmasının kararının verilebileceği bir davadır. Şöyleki;

            Dosya dökümünden anlaşılacağı üzerine binlerce kamu çalışanı açık bir haksızlığa muhatap olmakta, kanunun kendilerine tanıdığı haklardan istifade edememekte,bunun yerine daha önce tabii oldukları sözleşme hukukuna göre kamudaki statülerini ve günlük hayatlarını devam ettirmeye çalışmaktadırlar. Yani 657 sayılı Devlet Memurları Kanunun 4-A maddesine geçen bu insanlar, 4-A maddesinin sağladığı sosyal haklardan ve statüden faydalanmamakta bunun yerine başka bir çalışma statüsü olan 4-B maddesine göre muamele görmektedirler.

            Tam sayısı Bakanlık kaynaklarından öğrenilebilir ama 10.000 ( On bin ) civarında olduğunu tahmin ettiğimiz bu kamu çalışanları;

-          Tam bir belirsizlik içinde yaşamakta, hayatları ile ilgili bir planlama yapamamaktadırlar.

-          Bu insanların tayinleri hala sözleşme hukukundaki belirlenmiş olan çok katı ilkelere tabidir. Hâlbuki devletin bütün 4-A çalışanlarının yer değişikliği 657 sayılı kanunun tanımladığı ( 72. Madde ve devamındaki maddeler ) esaslara göre yapılmaktadır.Bu konu ile ilgili dava dosyamıza ek belgeler sunulmuştur. Böyle olunca da aynı statüdeki insanlar arasında farklı uygulamalar yapılarak Anayasanın eşitlik ilkesi ihlal edilmektedir.

-          Aynı statüde çalışan iki 4-A lı arasında eşitsizlik yaratılmakta bir kısım 4-A çalışanı tabiri caiz ise “ ÖZ 4-A lı olarak çalışmakta”  bir kısmı ise “ üvey 4-A lı muamelesi” görmektedir.

-          Devletin asli ve sürekli kadrolarına atanan bu insanlar köy ve kasaba ortamında bürosuz, lojmansız, arabasız ve hiçbir çalışma ortamı hazırlanmadan ve hiçbir imkân sunulmadan sahipsizliğe terk edilmektedir. Bu kamu görevlileri kendi arabaları ile yakıtlarını kendileri karşılayarak görev yerine gitme mecburiyetinde bırakılmaktadır.

-          Bakanlık bürokratları 657 sayılı Devlet Memurları kanununu uygulamaları gerekirken, Kanunu bir tarafa bırakarak kendilerince bir takım kurallar ve ilkeler belirlemekte ve bunları uygulamaktadırlar.

-          Bize mahkeme kararı ile birlikte ulaşan idarenin savunmasında bu hususların hiçbirisi inkar edilmemekte; aksine kabul ve itiraf edilerek “ İnsanları bu şartlarda çalıştıracağı” açıkça savunulmaktadır.

-          Hayatlarındaki bu belirsizlikten dolayı aile kurmakta tereddüt gösteren ve kurulu ailelerin bir araya gelmesinde zorluklar ve imkânsızlıklarla karşılaşan bu insanların kaç yılını bu şekilde kaybetmesi gerekir ki İYUK 27. Maddesindeki şartlar yerine gelmiş sayılsın?

-          Bir insanın kanunen tabi olduğu bir hukuktan bürokrat oluru ile çıkartılıp, başka bir hukuka tabi tutulması isterse bir gün veya bir hafta sürsün “ telafisi güç ve imkânsız zararlar” gerçekleşmiş demektir. Ortada 10.000 ( On bin ) civarında mağdur edilmiş kamu çalışanı var. Ve bu insanların mağduriyetlerinin sınırı ve sonu belli değil. Belki de bütün çalışma hayatları böyle geçecek? Hayatlarının hiçbir döneminde İl ve İlçe merkezlerinde çalışma hakkı elde edemeyecekler. Hayatları ile ilgili bir planlama yapamayacaklar. Bir belirsizlik ortamından yaşayıp duracaklar..

SONUÇ VE İSTEM                        : Yukarıda arz ve izah ettiğim üzere Danıştay İkinci Dairesinin 20.12.2011 tarihli yürütmesinin durdurulması isteminin reddi kararında isabet bulunmamaktadır. Bu kararın itirazen incelenerek kaldırılması ve dava masraflarının davalı idareye yükletilmesini saygılarımla arz ve talep ederim.                                                                                                                      ………………………………….