Samsun Zootekni Derneği Yönetim Kurulu Üyesi Doç. Dr. Ali Vaiz Garipoğlu, TARGEL çalışanlarının sorunlarıyla ilgili bir rapor hazırladı.

Doç. Dr. Ali Vaiz Garipoğlu, hazırladığı çalışmayla ilgili bilgi verdi. Garipoğlu; “Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de tarımsal yayım hizmetleri tarımsal üretimin arzulanan seviyeye getirilmesi açısından büyük önem taşımaktadır. Bu gerçekten hareketle Cumhuriyet tarihinde tarımsal yayım hizmetlerine yönelik olarak uygulamaya konulan Tarımsal Yayım ve Uygulamalı Araştırma Projesi, Köy Grup Ziraat Teknisyenliği, Köy Merkezli Tarımsal Üretime Destek (1000 köye 1000 Tarım Gönüllüsü) projelerinden ne yazık ki çeşitli nedenlerle istenilen verim alınamamıştır. Son olarak geçmişteki projelerden elde edilen tecrübelerin ışığı altında ‘Tarımsal Yayımı Geliştirme Projesi (TARGEL)’ 01.01.2007 tarihi itibariyle uygulamaya konmuştur. Bu projede köy merkezli tarımsal üretime destek projesinden elde edilen deneyimler ışığında yayım hizmetlerinin daha aktif ve verimli bir şekilde köy ve beldelerde yürütülmesini sağlamak, tarımsal işletme sahiplerinin bilgi, teknik ve yöntemler konusundaki ihtiyaçlarını zamanında ve yeterli düzeyde karşılamak amaçlanmıştır” dedi.

“Tarımsal üretimin artırılmasında çok önemli bir yere sahip olan tarımsal yayım hizmetlerinden beklenen sonuçların elde edilmesinde rol oynayan faktörlerin başında insan faktörü gelmektedir” diyen Doç. Dr. Ali Vaiz Garipoğlu, “İnsan faktörünü dikkate almayan en başarılı sistemler bile başarısız olmaya mahkumdur. Söz konusu TARGEL projesinin de bu bağlamda ele alınması gerekmektedir. Gerçekten çok iyi niyet ve hedeflerle geliştirilmiş olan bu projede ne yazık ki uygulayıcı konumda olan teknik elemanların sosyal durumu dikkate alınarak yeterli düzeyde bir alt yapı oluşturulamamıştır. Bu teknik elemanların görevleri ve özel yaşamları ile ilgili sorunlar çözülmedikçe bu projenin başarıya ulaşması mümkün görülmemektedir” diye konuştu.

Samsun Zootekni Derneği Yönetim Kurulu Üyesi Doç. Dr. Ali Vaiz Garipoğlu yaptığı araştırmada şu tespitlerde bulundu:
“Söz konusu sorunlar şu şekilde özetlenebilir: Köy veya beldelerde kalacak yer temininde güçlük çekilmektedir. Bu konuda özellikle bayan personel çok büyük sıkıntı içindedir. Performansa dayalı ücretlendirme sisteminin uygulanması noktasında bazı sıkıntılar yaşanmaktadır. Geçici görev yollukları zamanında ödenmemektedir. Hatta sözleşmeli TARGEL mensupları hiç bir şekilde görev yolluğu alamamaktadır. TARGEL personelinin köy halkıyla iletişimi noktasında büyük sorunlar yaşanmaktadır. Bu konuda gözlenen sorunların ortadan kaldırılması için TARGEL personelinin yaptırım gücünün yüksek olması gerekmektedir. TARGEL personeli ile ilgili görev tanımları ve yetkiler (imza yetkisi gibi) konusunda hala geçerli olan bazı belirsizliklerin giderilmesi bu personelden gerekli verimin alınması açısından büyük önem taşımaktadır. TARGEL personelinin köy/beldelerde ikamet etmeye zorlanmaları aile bütünlüğünü bozucu şekilde rol oynamakta olup bu durum personelin çalışma şevkini azaltmaktadır. Meslekte yükselme durumunun olmaması motivasyonu azaltıcı yönde rol oynamaktadır. TARGEL personeli makine, ekipman ve araç, akaryakıt desteği, büro ve barınma konularında ciddi sorunlarla karşı karşıyadır. Yayım faaliyetlerinin olmazsa olmaz koşulu olan demonstrasyon çalışmaları için yeterli düzeyde kaynak ayrılmamaktadır.
TARGEL personeli il ve ilçe müdürlükleri tarafından zaman zaman keyfi şekilde görevlendirilmekte, işini kaybetme korkusu taşıyan personel ise buna karşı çıkamamaktadır. TARGEL personelinin sadece asli görevleri olan yayım hizmetleri ile iştigal etmeleri ülke tarımı açısından daha verimli sonuçların alınması noktasında daha uygun olacaktır.”

Doç. Dr. Ali Vaiz Garipoğlu değerlendirmesini şöyle tamamladı: “Son söz olarak TARGEL projesinin köy bazlı uygulanmasından vazgeçilerek personelin il ve ilçe merkezlerinde istihdam edilmesinin, il/ilçe merkezlerinde çalışma grupları oluşturularak her gruba en az bir veteriner hekim ve bir ziraat mühendisi görevlendirilmesinin, il ve ilçelerin belirli bölgelere ayrılarak çalışma gruplarındaki personellerin belirli dönemlerde görev bölgelerine giderek yayım faaliyetlerinde bulunmalarının ve diğer zamanlarda il/ilçe merkezlerinde bakanlığın diğer işlerinde de çalıştırılarak daha etkin bir şekilde hizmet vermelerinin söz konusu projeden daha verimli sonuçların alınması açısından daha doğru olacağı söylenebilir.”