GAZETEKAMU / ÖZELHABER      

      Ülkemizin birçok zor ve çeşitli süreçlerden geçmesine rağmen Hizmet camiasını hiç bu kadar direnirken görmedik. Yapılması gereken çok şey var. Bunlardan bir tanesi de dershaneler konusu ama bazı kişiler  konuyu yanlış yerden yakaladı ve tartıştı. Oysa öğretmenler için de öğrenciler için de işletmeler için de daha verimli, daha güzel daha etken ve daha vizyoner bir çalışmaya ihtiyaç vardı ki bu dönüştürme yoluyla gerçekleştirilebilirdi.

      Okullarda saatlerce ders gördükten sonra bir de dershaneye giden ve ezberci bir sistemle baş etmeye çalışan öğrenciler. Bu çocuklar neredeyse sendrom yaşayacak, kağıda sıraya dokunduğunda alerji yapacak. Bu çocuklar kitap görünce tiksinecek hale geldiler. Sürekli bir şeyleri ezberlemek zorunda olmaları sebebi ile örgün eğitimde de son sınıflar felç hale geldi. Bu gün fakir öğrencilerin dahi aile bütçesini çok zorlayarak dershaneye gitmeye çalıştığını görüyoruz. Tabi parana göre eğitim. Daha ileri eğitim düzeyini yakalamak için daha fazla paraya ihtiyaç duyuluyor.Bu da yıllardır var olup toplumun bir kısmının mutlu diğer kısmının ise mutlu olmaya kendini zorlayan kesim olarak görmemizi sağlıyor.

        Bugünkü sistem yanlış.. Israrın ne anlamı var ne de faydası. Bu verimsiz kapasitenin doğru bir şekilde kullanılması gerek “Dershanelerin okula dönüştürülmesinde destek de verilecek” deniyor, kimse bunu da konuşmuyor. Dershaneler okula dönüştürülüyor. Bunda ne var? Sorun nereden kaynaklanıyor?

      Siz dershanelerin kapanmasına ‘hayır’ diyebilirsiniz. Ancak bunu siyasi bir hesaplaşmaya çevirmek isterseniz bu sizin  teammülleriniz, taahhütleriniz, hatta misyonumuz dediğiniz hedeflerinizle dahi çelişir. Maksadın bağcıyı dövmek değil üzüm yemek olduğunu görmek istediğimizi tekrardan dile getiriyor ve en kısa zamanda bu bulanık ortamın düzelmesini istiyoruz. Anadolumuzda bir söz vardır ‘kurt puslu havayı sever’ diye. Bu eğitim işi farklı bir konuya benzemez. Eğitimin ve Türkiye’mizin istikrarı için yapıcı adımlar atmaya bakalım lütfen.