Milli Eğitim Bakanı Nabi Avcı ve Müsteşarı Yusuf Tekin, eski bakan Ömer Dinçer ve Müsteşarı Emin Zararsız gibi iletişimsizliği yönetim tarzlarının olmazsa olmazı gören iki isimden sonra göreve gelmenin büyük avantajını yaşıyorlar.

Dinçer ve Zararsız dönemindeki akademisyen ve mülkiyeli takıntıları ile deneyimli kadrolar tırpanlandı, şu sıralar dillere pelesenk olan “diktatörce” bir anlayışla bakanlık yönetildi.

Her şeyi bilen(!) kaymakam kökenli bürokratlar, adeta işleri içinden çıkılmaz hale getirdiler.

Kargaları güldüren, eğitimcilere saç baş yolduran uygulamalara imza attılar.

Öğretmenleri güdülecek bir sürü gibi gördüler.

Öğretmenlerin, bakanlık yetkililerinin gözündeki çalışmayan, kaçamak yapan, iş bilmeyen meslek gurubu algısı camiayı canından bezdirdi.

4+4+4 gibi ideal bir sitem bile bakanın “ben yaptım oldu” anlayışı ile eğitimciler ve geniş bir toplum kesimi tarafından burun kıvrılarak karşılandı ve kabul görmedi.

Eğitimciler adeta bakanlıkları ile kanlı bıçaklı olmuşlardı.

Nihayet Bakan değişti.

Yeni bakan Nabi Avcı,  Dinçer’e inat, iletişim uzmanı, babacan, karşısındakine değer veren, şeker mi şeker bir adamdı.

Gelin görün ki; göreve gelmesinin üstünden aylar geçtiği halde bu şeker bakan, sorunların çözümüne yönelik herhangi bir adım atmıyor; bol bol yurt içi ve yurt dışı gezilerine katılıyordu. Avcı’nın o günlerden gittiği bir yurt dışı gezisinde basına düşen şu haberi herkesin gülümseyerek okuduğunu tahmin ediyorum: “Bakan Avcı, Azerbaycan gezisinde Azeri öğretmenlerin sorunlarını dinledi”

MEB, elini taşın altına koyacak bir yiğit bekleyedursun, Sayın Avcı, en ciddi problemlerle ilgili soruları “üzerinde çalışmalar devam ediyor” gibi yuvarlak laflarla geçiştiriliyordu.

Avcı’nın bakanlığı döneminde yayınlanan Yönetici Atama Yönetmeliği, bakanlığa çok da hâkim olmadığı; o sevecen tavırlarını bakanlığındaki sevimsiz bürokratlara da gösterdiği yorumlarına neden oldu. Dönemin müsteşarı Emin Zararsız, tüm uyarılara rağmen herkese posta koymuş ve evlere şenlik bir yönetmelik yayınlamıştı.

Sayın Avcı ise olaya müdahil olmayarak herkesi hayal kırıklığına uğratmıştı.

Dinçer’in ekibinin varlığı, Bakan Avcı ile yeşeren umutları tek tek kırmaya başlamıştı ki nihayet Müsteşar Zararsız’a yol verildi.

Müsteşarın değişeceği umuduyla geçen aylar, eğitimciler için yıllar gibiydi.

Ancak Sayın Zararsız görevden ayrılınca kendisine yakışanı yaptı ve sekreteri Ayşen Demirsoy'u kadrolu olarak İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğüne Grup Başkanı olarak atadı.

Giderayak yaptıkları ile 1 milyonluk eğitim camiasının takdirini (!) kazanan Zararsız’ın bu yakışıksız takdirine de Sayın Avcı Müdahil olmadı.

Sayın Nabi Avcı’nın müşfik mizacından yüz bulan, bakanlığın imajını yerle bir eden, eğitimcileri canından bezdiren, eğitime gönül vermiş, emek vermiş insanları dışlayan sevimsiz bürokratların görevde olduğu her gün Milli Eğitimimiz için büyük kayıptır.

Müsteşarla başlayan, müsteşar yardımcısıyla devam eden yeni atama dalgasının kaplumbağa hızıyla devam ediyor olması başka bir yanlış…

AK Parti iktidarının en kötü karnesi en önemli bakanlığa ait.

Bu durum hem partiye hem de memlekete kan kaybettiriyor.

Ama bu durumun müsebbipleri hala bakanlıktaki makamlarında günlerini gün ediyorlar.

İçimiz acıyarak izlediğimiz MEB ile ilgili uyarılarımız dikkate alınmasa bile ilahi huzurda görevimiz yaptığımızın delili olsun diye Sayın Bakan Avcı ve iki numaralı adamı Müsteşarına sesleniyorum:

“Bu kadroyla asla…”

Bu yazının tüm hakları GazeteKamu.com'a aittir. "www.gazetekamu.com" biçiminde bağlantı kurulabilir, açık kaynak gösterilmek kaydıyla içerik kullanılabilir.