Daha iki saat önce ücretli olarak çalıştığım okuldan kadrolu geldiği için kapının önüne koyuldum. Bir ay çalıştım ve karşılığı sadece 580tl. Bu da yeter dedim kendi kendime dershaneye gitmek için para biriktiririm en azından diye düşündüm. Bir çocuk gibi avuttum kendimi. Milli Eğitim Bakanımıza çok teşekkür ediyorum. Ücretli olarak iktisatçı arkadaşım halen öğretmenlik yaparken ben işsiz kaldım. Ücretli öğretmenlik bile çok görüldü. 

Duygularım o kadar yoğun ki neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Öğretmen olmak, okumak için emek verdim yıllardır, ortaokulda ailemden ayrıldım. Bu yaşa kadar ayrı kaldım. Üniversitede devletimizin verdiği geri ödemeli krediden yararlandım. Yoksa üniversiteye de gidemeyecektim sağ olsun devlet sahip çıktı okuttu. Kendi kendimi idare etmeyi öğrendim şimdi ise öğretmen olduğum için bin pişmanım. Şu olayı yaşayana kadar, o kadar okuyoruz Allah'ın izniyle ekmeğimizi alırız diye düşünürdüm. Şimdi tüm umudumu yitirdim. Farklı bir meslek seçseydim simdi devlete olan borcumu da ödüyor olurdum.

Keşke ÖSS'de eleseydiniz, babamın okuyan tek kızı olarak ben, o zaman kazanamadığım için evlendirilseydim. Tek başıma bu kadar borcum olmaz ve yük olmazdım aileme. O kadar emek vermişken böyle kalmasaydım. Atanamadığım için her gün babam; ' Ben sana yüz milyar harcadım okuttum ne oldu' diyor. Belki okumayıp bir fabrikada işçi olsam bu kadar üzülmezdim. Zaten okumadım kimseye yük olmadım derdim. Şimdi siz söyleyin bana ben ne yapayım? Bir fabrikaya işçi olarak mı gireyim? Ya da gelin babama siz cevap verin. İki saat öncesine kadar ben de bir öğretmendim, iyi kötü bir işim vardı. Şimdi o da yok.

Şimdi seksen bin ücretli öğretmen çalıştıran MEB' e sesleniyorum, hadi bir yol gösterin. Yarıyılda alan sınavı eklediğiniz KPSS'ye çalışayım, ezberlemeliyim dimi yoksa yetersiz bir öğretmen olurum. 

Bunu okuma zahmetinde bulunan her kimse ben bunu yaşadım, yaşadım.