BAKMA ÖYLE ÇOCUK!

O bakışların çok ağır geldi…
O küçücük gözlerine,
minicik bakışlarına
ne de büyük mana yüklenmiş.
Ne de ağır sözler etmişsin…

Evet senin bedenin yaralı,
bizim ise yüreğimiz…
Yaramız derin,
yaramız kabuk bağlamıyor.
Güçsüzüz, takatimiz tükendi…
Konuşuyoruz; bağırıyoruz,
feryat figan ediyoruz ama
SESİMİZ “SESSİZ…”
Belki de bundandır
YÜREK YARAMIZ…

BAKMA ÖYLE ÇOCUK

Ne olur çek gözlerini üzerimizden…
Müslüman’ın suskunluğunu
Müslüman’a haykırır gibisin.
“Ey ümmet-i Muhammed
ben bu haldeyim,
sen neredesin”
diye hıçkırır gibisin...
Şeytanlar bağlı iken
“Bu zulüm niye” der gibisin...

Evet senin bedenin yaralı...
Bu bakışlara cevap
vermek zor…
“Sebep mi” dedin,
o kadar çok ki...
Cephede barutu tükenmiş
ordu gibiyiz.
Ama mü’min bilir ki,
dua mü’minin silahıdır...
Sana “göğsümüzü siper edemedik” ama ellerimizi açıp dua etmekten geri
KALMAYACAĞIZ ELBET!

BAKMA ÖYLE ÇOCUK!

Senin için Ayasofya’da olacağız.
Dua edeceğiz, biz buradayız diyeceğiz,
Gazze’deki çocuk!.. Suriye’deki çocuk!
Arakan’daki çocuk!.. Irak’taki çocuk!
Bakma sen paramparça olmuş ümmetin haline...
Ne olur üzülme artık! Sil yalnızlığın göz yaşlarını…
Ayasofya’da tek yürek olacağız…
Yürek yürek sana koşacağız...
Yeni Bir Dünya’nın penceresini açacağız…

BELKİ BİZE TEBESSÜM EDERSİN…

BİLİYORUZ; oruçlusun,
açsın, susuzsun ama

SESSİZ KALMA SORUMLUSUN

Sefer tası ve seccadelerimizle
Ayasofya’dayız