Milli Eğitim’de yapılacak çok iş var ve hemen her kafadan bir ses çıkıyor.Kadrolarda yeni bir düzenlemeye gidilecek mi hâlâ belli değil. Ama gündem yüklü mü, yüklü.Sınavların kaldırılmasından dershanelere, serbest kıyafetten 4+4+4’e kadar acil çözüm bekleyen konular var. Ve işte bu süreçte konuya kafa yoranlardan çok önemli tespit ve değerlendirmeler:

İş işten geçmeden!

* Sayın Bakanın iletişim konusunda özenli davranıyor olması çok güzel. Ne var ki iletişim olayın ilk adımı ve  sonrasındaki detaylar belirleyici. Milli Eğitim camiasında “öteki” algısı mutlaka ortadan kaldırılmalıdır. Ortaya konulacak vizyon önemlidir. Alışılagelmiş siyaset yapma tekniğinin ötesinde ilke ve prensipleri olan, adalet ve liyakat olgularını hadisenin merkezinde tutan bir yaklaşım benimsenmelidir.

Yönetim kadrosu
* Sayın Bakan öncelikle kendi çalışma arkadaşlarını belirlemeli ve bakanlık üst yönetiminde gereken değişimi yapmalıdır. Bu süreçte alanı yani okulları iyi bilen isimler önemsenmelidir. Bakanlığımız çok önemli kararlar alıyor ve uyguluyor. Söz konusu kararlar toplumun geniş kesimlerini ilgilendiriyor. Ne var ki tüm bu kararlar alınırken istişare mekanizması yeterince işlemiyor (Özellikle Sayın Dinçer dönemi). Başta paydaşlar olmak üzere istişare çok faydalı olacaktır.
* Daire başkanı ve üzeri konumlarla il milli eğitim müdürleri bakan tarafından gerektiğinde hemen değiştirilebilmelidir.
Şube müdürü, okul müdürü, müdür yardımcısı ise tamamen nesnel ölçütlerle atanmalı; yer değişikliklerinde ise daha çok performans ölçütleriyle veli anketleri belirleyici olmalıdır.
* Yeni çıkan yönetici atama yönetmeliği Sayın Bakanımız affetsin ancak tek kelimeyle felaket. Nesnel ölçütlerin arka planda kalmış olması bir yana teknik anlamda da çelişkilerle dolu. Mülakat ve seçme yöntemi ile atama kesinlikle istismar edilecektir. Bu noktada Sayın Başbakan da yanıltılmıştır diye düşünüyorum.
* Okul müdürleri bir önceki ymnetmelik temelinde atanmalı, deneyim ve birikim (sınav) belirleyici olmalıdır. Müdür yardımcıları öncelikle kurum içinden atanmalıdır.

Kıyafet ve öğretmen
* Özel okullara tanınan yüzde 60 karar yeter sayısı resmi okullar için hemen uygulanmalıdır. Kıyafet seçimi için zaman kaybedilmektedir.
* Yetersiz çalışan öğretmen tipi neden değil sonuçtur. Bu sonucu ortaya çıkaran ve koruyan da sistemdir. Sistemi kurgulayanlar işini bilen değil iş bilen öğretmen tipini teşvik etmek adına radikal tedbirler almalıdır.
* Kariyer sistemi ivedilikle işler hale getirilmelidir. Lisansüstü eğitim çok daha etkin biçimde özendirilmelidir.Ödül ve yaptırım hususlarında standartlar oluşturulmalı, okul müdürlerinin inisiyatif kullanabileceği nesnel ölçütleri olan mekanizma ortaya çıkmalıdır (Öğretim yılı bitiyor çalışan ile çalışmayan adına çoğu okulda fark eden bir şey yok).
* Öğretmenin özlük hakları hususu önemlidir; ihmal edilmemelidir.
* Okullarda nitelikli personel bulmak giderek zorlaşıyor. Bırakın nitelikli personeli işini normal yapabilecek donanım ve sayıda memur/hizmetli mumla aranır oldu.
Dershaneler

* Dershanelerin varlığını savunmak mümkün değil ama hemen kapatmak da çözüm değil. Kapatılırsa merdiven altı dershaneler ortaya çıkar. Dershaneler için okullaşma noktasında özendirici adımlar atılmalı.
* Dershanelere “okullar yetersiz olduğu için var” tezi de eksik. Daha iyiye, mükemmele yaklaşmak için Türkiye derecesi yapacak öğrenci de gidiyor. Bu, işin doğasında var.

4+4+4 ve dersler
* İkinci dört için iyi oldu. Branş öğretmenleri bakımından boş norm kalmamalı (Örneğin İngilizce öğretmenleri öncelikle bu okullara atanmalı). Okula başlama yaşı ise altı olmalı.
* Haftalık ders saatleri; ilk ve ortaokulda 25,Anadolu liselerinde 30, fen ve meslek liselerinde 35 saat olmalı. Sosyal etkinliklere, toplantılara (zümre, kurul vb.) zaman bırakılmalı. Egzersiz çalışmaları ve onlara bağlı etkinlikler çoğalmalı.
Mevcut seçmeli ders sistemi ve kitapların temini hususu olumsuzluklarla dolu. Bu konu yeniden ele alınmalı.

Lise çeşitliliği
* Liselerde okul çeşitliliği azaltılmalı ama çok iyi düşünülmeli. Merkezi sınav kalmalı. Zira sorun sınavdan çok sınavın niteliğinde. Sınava giriş şartları, soru dağılımı ve tarzı, sınavın ağırlığı, sınav sonuçlarının etki oranı yeniden düzenlenebilir. Fen ve sosyal bilimler liseleri birleştirilmeli. Mevcut okullar korunmalı; yenilerinin açılması noktasında net ve bağlayıcı kriterler getirilmeli. Liselere devam eden belli sayıda öğrencinin olduğu bölgelerde (il, ilçe) bir fen-sosyal bilimler lisesi olmalı.
* Endüstri, ticaret ve kız meslek liseleri birleştirilmeli. Meslek lisesi öğrencileri için 9. sınıf sonrası burs ve sigorta imkânı olmalı. Meslek lisesi mezunları için iş bulmayı kolaylaştırıcı tedbirler alınmalı.
Dr. Serkan Güler’in tespit ve önerileri böyle.
Umarız dikkate alınır.
Özetin özeti: Eğitimde diyalog şart. Yoksa en iyi proje bile başarısızlığa mahkum olur...

Abbas Güçlü-Milliyet