Gerçekten de Ankara'da hayat, birçokları için de işten eve, evden işe modunda geçer. Tabii yapacak çok şey olmayınca, para da harcanamayınca, başkent bankaları tasarruf oranlarında da önde gelen şehirlerden biri haline gelmiştir. Hal böyle olunca tasarrufla hızını alamayanlar arasında -bazen devletin en kritik katmanlarında bile- geleneksel dolar-altın günleri düzenleniyor. Bazı bakanlıklarda, yüksek yargıda bile.

Her ay yapılan çekilişle toplananın 1 kişiye verilmesi üzerine kurulu sistemde tarife, küçük altın veya 100 dolar. Bir de bu 'günler' artık evlerde değil cafe ve restoranlarda yapılıyor. Bazı restoranlar, altın-dolar günlerine özel sınırsız çay-kahve servisi bile teklif ediyor. Ama bunu savcılar ve hakimler yapınca iş kanuna ve nizama en uygun hale gelmiş.

Bunların en uzun soluklusu hatta gelenekselleşeni Yargıtay'da bazı üye ve tetkik hakimlerinin kendi aralarındaki "Yönetmelikli 100 dolar günü." Mucidi de kıdemli bir Yargıtay üyesi. Adı, 006 Kulis'te saklı.

İşte o ilginç yönetmelik:

"100 dolar günü ayda bir kez yapılır. Sadece döviz cinsinden katılınır. İlk toplantıda üyeler bir başkan ve bir sekreter seçer. Başkan toplantıların düzeninden sorumlu, tam yetkilidir; birkaç gün önceden üyelere toplantı gün ve saatini bildirir. Her yemeğin sonunda kahve ve tatlıdan önce o ay dolarların kime çıkacağı kura ile belirlenir. Başkan üyelerden 100 dolarları alır ve çekilişte adı çıkan üyeye verir. Toplantıda sadece sosyal konularda sohbet edilir." (Hürriyet)