1.Merkezi birliktelikleri yoktur.

2.300 yıllık tarihi olan itfaiye teşkilatı çalışanlarımızın meslek statüleri yoktur.

3.Büro memurlarıyla gibi Genel İdari Hizmetler Sınıfındalar,“Afet ve Acil Durum Hizmetleri” adı altında ya da“İtfaiye Hizmetleri Sınıfı” adında bir sınıfa ihtiyaçları vardır.

4.Yıpranma hakları yılda sadece 60 gündür; üstelik o da uygulanmamaktadır.

5.İş riski ve güçlüğü tazminatımız çok azdır; bilgisayar işletmenleri dahi itfaiyecilerden fazla almaktadır.

6.Afet ve Acil Durum, Yangın, İtfaiye gibi mesleğe özgü tazminatları yoktur.

7.Yönetmelikleri çok eski, basit ve yetersizdir.

8.Yardımcı Hizmetler Sınıfına ait bazı görevler(bina, tuvalet temizliği, boya-badana yapma, bina onarımı için inşaat yapma) yönetmelik gereği yaptırılmaktadır.

9.Emniyet Hizmetleri Sınıfına ait bazı görevler(kulübe nöbeti tutma; bina, araç, malzeme ve teçhizat güvenliğini sağlama) yönetmelik gereği yaptırılmaktadır.

10. “İtfaiye” sözcüğü “Afet ve Acil Durum Önleme ve Müdahale” sözcükleriyle değiştirilmelidir. “İtfaiye” sözcüğü “yangın” sözcüğünün esiri olmuştur.

11.Görevde hayatını kaybedenler şehit sayılmamaktadır.

12.Sağlık çalışanları gibi dini bayram günlerinde zamlı ücret alamamaktadırlar.

13.Döner sermayeleri yoktur.

14.Maktu mesai ücretleri çok düşüktür.

15.Senelik izin kullanımlarında maktu mesai ücreti alamamaktadırlar.

16.Maktu mesaileri emekliliklerine yansımamaktadır.

17.Fırsat eşitliğine dayalı kariyer ve liyakat sistemleri yoktur. Rütbelendirme daha çok siyasi görüş, mikro milliyetçilik, arkadaş hatırı, karşılıklı kişisel menfaat ve üst idarecilerden gelen referansa göre yapılmaktadır.

18.İtfaiye teşkilatlarında kıyafet, eğitim, yönetim organizasyonu vb. farklılıklar vardır; tek tip itfaiyeci yoktur.

19.“Sivil Savunma ve İtfaiyecilik” bölümleri geri planda bırakılmaktadır; bu bölümden alım çok az olmaktadır.

20.İllere göre vardiya sistemleri farklı olabilmektedir; tek tip vardiya sistemleri yoktur.

21.5 ayrı statüde itfaiyeci çalıştırılmaktadır; yapılan iş aynı olmasına rağmen özlük hakları farklı, aldıkları maaş farklıdır.

22.Taşeron itfaiyeci alımı mesleğin itibarını zedelemektedir.

23.İtfaiye erleri ve şoförleri 5. Dereceden aşağı düşememektedir; oysa Belediyeye bağlı olan Zabıta Memurları düşebilmektedir. Hatta bilgisayar işletmenleri bile düşebilmektedir. 5. Dereceden aşağı düşememe kanayan bir yaradır.

24.Bazı belediyelerde 24 saat görev başında olan itfaiye çalışanlarına 3 öğün verilmesi gereken yemek ya da yemek ücreti verilmemekte ya da eksik verilmektedir.

25.Yıllık yapılması gereken sağlık taramaları bazı belediyelerce yapılmamaktadır.

26.İtfaiye personel, araç, olay önlem ve müdahale istatistiğini tutan ortak bir çatı yoktur. Kimler kaç kişiler, kaç araçları var, kaç olaya müdahiller bilinmemektedir.

27.İtfaiye şoförlerinin çoğu sertifikalı değildir.

28.İtfaiye araçları kaskolu olmayan belediyeler mevcuttur.

29.Açıköğretim Fakültesinde “Sivil Savunma ve İtfaiyecilik Bölümü” yoktur.

30.İtfaiye personeline eğitim eğitmenlik sertifikası olmayan kişiler tarafından verilmektedir; hizmet içi eğitimler fırsat eşitliğine göre tüm personele verilmemektedir.

31.Büyükşehir Belediyelerinde İtfaiye personeli yetersizliği yaşanmaktadır. Nüfusa göre personel alımını zorunlu kılan yasal düzenlemeleri yoktur.