Bundan yıllar önce Ahmet Kutsi TECER'in Orda bir köy var, uzakta, O köy bizim köyümüzdür .Gezmesek de, tozmasak da, O köy bizim köyümüzdür.Mısaralıyla büyüdük birçoğumuz içtenlikle söyedik bu şiiri doğru olduğuna inandık hep yanılmışız halbuki... Zira bir köy var uzaklarda gidilmeyen-gelinmeyen bizim demeye haya edilen... Kahraman halkına olan borcumuzu Şanlı ünvanı ile ödemeye çalıştığımız Şanlıurfa ilinin Yeşil köyü.
Dedelerimiz bi taraftan İngilizlerle bir taraftan da Fransızlarla savaşırken bile öğretmeni
köyde bırakmışlar cepheye götürmemişler diye anlatıyor köyün ileri gelenleri. Neredeyse 100 gün oldu okullar açılalı bizim köye ne gelen ne de giden olmadı diye söze devam ediyorlar.

Dinliyoruz mahcup mahcup, aklımıza batının fazlalıkları geliyor ve silip atıyoruz kafamızdaneğitimde fırsat eşitliği ilkesini. Her gün okula umutla giden hayal kırıklığı ile geri dönen çocuklarını anlatıyorlar sonra bizlere yazıktır günahtır diyorlar. Kendilerine verilen eğitime destek ödeneğinden bahsediyorlar uzun uzun şikayetleniyorlar eğitimin olmadığı yerde destek mi olur diyorlar. Susup bir şey diyemiyoruz bizde. Bizim çocuklarımıza balık vermesinler balık tutmayı öğretsinler demek istiyor galiba yaşlı nine diye iç geçiriyoruz bir taraftan. Konuşma tüm sıcaklığı ile devam ederken gün batımına takılıyor gözlerimiz bir koyun sürüsü görünüyor ufukta birde koyunların arasında kaybolan 6-7 yaşlarında minik bir yavru...

Belliki çocuk işçiliğinin en hazin örneği. Heyecanla yanımıza geliyor ve bir şeyler söylüyor büyüklerine gözlerinde ki parıltıyla. Konuştuğu kelimelerden sadece bir tanesini anlıyoruz ve onu da sıkça tekrar ediyor öğretmen diyor. Çok geçmeden anlıyor öğretmen olmadığımızı ama biz yine de kendisini teselli ediyor Devletin bu ayıbını manşetten duyuracağımızı söylüyoruz. Teşekkür ederek ayrılıyor yanımızdan koyunlarının yanına dönüyor. Bizde müsade isteyelim mi diye gözüme bakıyor arkadaş ve bende bi kaç fotoğraf çektikten sonra müsade istiyorum. Bırakmayız diyorlar ısrar ediyorlar kalın diye izzeti ikrama boğuyorlar bizi. Mahcubiyetimiz kat be kat artıyor teşekkür ederek ayrılıyoruz Yeşil köyünden.

Eyüp Polat

Bu yazının tüm hakları GazeteKamu.com'a aittir. "www.gazetekamu.com" biçiminde bağlantı kurulabilir, açık kaynak gösterilmek kaydıyla içerik kullanılabilir.