Hakan Albayrak yazısında, bazı Cemaat mensuplarının Twitter’dan kendisine “Daha önce Gülen’i öven yazılar yazıyordun şimdi n’oldu?” gibi sözlerle sataştığını ve Gülen hakkındaki değişen fikirlerini kaleme aldı. Albayrak, Cemaat mensuplarını Abiler’e Ablalar’a başkaldırıya davet etti.
İşte o yazıdaki ilgli bölüm
Mavi Marmara’dan evvel Fethullah Gülen’e büyük saygım vardı. Mavi Marmara’dan sonra saygım küçüldü. 7 Şubat 2012 (İsrail’in hedef gösterdiği MİT Müsteşarı Hakan Fidan’a taarruz) itibarı ile iyice eridi. Dershane tartışması sürecinde, bilhassa “Firavun, Karun” konuşması üzerine yok olmaya yüz tuttu. 17 Aralık Darbesi sürecinde ise tamamen yok oldu. Ülkemize hizmetleri öne çıkarken methettiğim Fethullah Gülen’i, ülkemize zararları öne çıktıkça tenkit etmeye başladım. Ve ülkemize topyekûn savaş açan şer güçlerle tam bir ittifak halinde olduğu, onların nihai hedeflerine -yani ülkemizin diz çökmesine- hizmet edecek kadar ağır bir tahribatı göze aldığı, Erdoğan’la iktidar kavgasını ülkemizin mahvına yol açmaktan imtina etmeyecek kadar abarttığı iyice netleşince, tenkidin ötesine geçtim. Karınca kararınca karşı saldırıya geçtim. Benim gibi bir sürü adam var böyle. Gülen Cemaati’nin “abi”leri ve “abla”ları bizim için “Dün öyle konuşuyorlardı, bugün böyle konuşuyorlar. Çelişki içindeler. Çelişkilerini yüzlerine vuralım!” deyip duracaklarına, “Biz ne yaptık da bu adamları kaybettik?” diye kendi kendilerine sorup özeleştiri yapsınlar. Yapmıyorlar mı? Öyleyse Gülen Cemaati mensuplarından izan ve vicdan sahibi olanlar, o “abi”lere ve “abla”lara başkaldırsın.
